środa, 15 lutego 2012

List do Jadwigi Wiśniewskiej w sprawie tzw. reformy emerytalnej PO

Pani Jadwigo,
jakiś czas temu mieliśmy okazję korespondować krótko w sprawie pewnej debaty, w której wzięła Pani udział w Programie 3 Polskiego Radio.

Obecnie postanowiłem napisać do Pani kilka słów w kwestii aktualnej "reformy emerytalnej".
Na początek kilka faktów:
Dlaczego emerytury obecnych emerytów nie są zagrożone? Dlatego, że na ich emerytury pracuje kolejne (liczne) pokolenie. Dlaczego przyszłe emerytury są tak niepewne? Bo obecnych pracowników, w przyszłości nie będzie miał kto zastąpić. Tak więc podstawowym czynnikiem zabezpieczjącym przyszłe emerytury jest dodatni przyrost naturalny i zastępowalność pokoleń, a nie wydłużanie czasu pracy. Przecież już dzisiaj wiadomo, że jeżeli polskie społeczeństwo będzie starzało się w tym tempie to i te 67 lat pracy nie wystarczy tylko wiek przejścia na emeryture trzeba będzie podnosić w nieskończoność (efekt odwórconej piramidy demograficznej).

Z powyższych przesłanek wynika, że aby zapewnić finansowanie systemu emerytalnego wystarczy zapewnić przyrost naturalny. Natomiast wydłużanie wieku pracy dodatkowo obniży przyrost naturalny, co spowoduje konieczność ponownego wydłużenia czasu pracy, itd.
Jeżeli wiemy, gdzie tkwi przyczyna dlaczego jej nie przeciwdziałać (a są na to niedrogie sposoby) tylko stosować działania upozorowane, które jeszcze pogorszą przyszłą sytuację?

Posłużę się tu pewnym przykładem obrazującym bezsensowność pomysłu Platformy:

Zaprzyjaźniona ze mną kobieta urodziła siódemkę dzieci, z których wszystkie pracują i płacą podatki i ZUS, więc finansują nasze Państwo. W związku z tym licznym potomstwem oczywiście musiała brać urlop macierzyński, który obecnie odpracowuje i pomimo, że już ukończyła 60 lat musi nadal pracować aby jej emerytura nie była głodowa. Wychowanie i wykształcenie 7 dzieci (wszyscy mają wyższe wykształcenie) oczywiście jest kosztowne i moja przyjaciółka wraz z mężem była zmuszona do wielu wyrzeczeń, których bezdzietni nie ponosili.
Osoby bezdzietne lub z jednym dzieckiem żyją w Polsce wygodniej i dostatniej (nie ponosząc wydatków związanych z wychowaniem), poza tym nie muszą odpracowywać macierzyńskiego i mogą przejść na emeryturę w ustawowym terminie. Tym samym w aspekcie materialnym bezdzietni w Polsce zyskują podwójnie ponieważ po pierwsze nie ponoszą nakładów związanych z wychowaniem dzieci, a po drugie otrzymują wyższe i szybciej wypłacane emerytury niż osoby dzieci posiadające (nie mówiąc już o stresie i innych kosztach psychologicznych).
Tkwi w tym wielka niesprawiedliwość wynikająca z prostego faktu, że emerytury opłacane są przez osoby aktywne zawodowo, czyli rodzic większej grupy pracujących ma zdecydowanie większy wkład do systemu finansowego ZUS niż osba bezdzietna. Z tego powodu rodziny posiadające więcej dzieci (a tym samym więcej przyszłych płatników ZUS) powinny otrzymywać wyższe emerytury niż osoby lub rodziny bezdzietne (które pieniądze zaoszczędzone na wychowaniu potomstwa mogą przecież inwestować z myślą o swojej emeryturze). W naszym kraju dzieje się jednak odwrotnie.

Poza tym trzeba tworzyć system sprzyjąjący demografii a nie w nią uderzający, jak chce zrobić PO.

Tymczasem jest kilka prostych działań sprzyjających poprawie struktury demograficznej, które nasze Państwo mogłoby wprowadzić bez ponoszenia właściwie żadnych obciążeń. Ale to jest już chyba temat na następnego maila gdyż chyba za bardzo się rozpisałem.

Pani Jadwigo, mam nadzieję, że powyższe argumenty zainteresują Państwa i zostaną wykorzystane w rozpoczynającej się dyskusji na temat tzw. reformy emerytalnej. Jeśli bedzie Pani zainteresoanwa (a mam nadzieję, że tak) chętnie też opowiem o pomysłach służących demografii i zarazem przyszłemu powodzeniu naszego państwa.

Bedę czekał na Pani odpowiedź i proszę pozwolić, że treść tej korespondencji zamieszczę na prowadzonym przeze mnie blogu internetowym, co pozwoli również moim przyjaciołom i znajomym zapoznać się z powyższymi argumentami i Pani odpowiedzią.

adres mojego bloga: stan-les.blogspot.com

Pozdrawiam serdecznie,
Stanisław Leśniak

6 komentarzy:

  1. Słyszałem, że osoby bez dzietne płacą realnie największe podatki w ciągu swojego życia. Wydają więcej, dużo konsumują. Nie pobierają różnych świadczeń. Chodzi o to, że osoby z dziećmi mają ulgi na dzieci. Ich dzieci chodzą do bezpłatnych szkół, idą na studia, korzystają z opieki zdrowotnej itd. Wychodzi w taki sposób, że mając trójkę dzieci odbierasz w całości podatki które płacisz. Nie jest tu brany czynnik emerytur. Ale nie uważam, żeby było to niesprawiedliwe, żeby osoba wychowująca 7 dzieci miała mniejszą emeryturę. Co jeśli wyjadą za granicę? Utrzymuje je opieka społeczna? Wtedy nie płacą nic Zuso-wi. Można byłoby mieć dodany pobyt w domu jako okres pracy i płatności minimalnych składek. Uważam, też że dzieci są inwestycją rodzica. Mogą się zrzucić dla niej na emeryturę po parę złotych i będzie jej się żyło dużo lepiej niż z ZUSu.ZUS to kolejny podatek. Rząd bawi się naszymi pieniędzmi ze składek i będzie się bawił. Każdy musi zadbać samodzielnie o swoją przyszłość i zbierać na emeryturę samemu starając się płacić jak najmniejsze składki do ZUS.(moim indywidualnym zdaniem)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Niestety nie mogę zgodzić się z poprzednia wypowiedzią, że osoby bezdzietne płaca realnie największe podatki z tego powodu, że więcej konsumują. w przypadu posiadania potomstwa wydatki na utrzymanie rodziny są dużo większe i tym samym podatki też. zakup czegokolwiek wiąże sie z zapłatą podatku - opieka nad dzieckiem do 3 rż (wchodzi w gre tylko niania),ubrania, pomoce naukowe w szkole, zajęcia dodatkowe poza szkołą, koszty transportu patrz wożenie dzieciaczków do szkoły czy przedszkola,itd można by wymieniać w nieskończoność. Nie wiem skąd twierdzenie, ze posiadanie 3 dzieci konsumuje w całości podatki. W grę wchodzi chyba tylko szkoła, bo ja pisałam wyżej na pewno nie przedszkol, również publiczne (zmiana wprowadzona w roku 2011 spowodowała, że opłata miesięczna jest w granicach 550 pln). Nie mówiąc o opiece lekarskiej - bez indywidualnego pakietu w prywatnych placówkach niestety często nie da rady. nawiązując do osób bezdzietnych w grę wchodzi koszt ich utrzymania w sytaucji wieku bardzo starczego- opieka społeczna, miejsca w domach dla osób starszych.
      zgadzam się, że rząd żongluje pieniędzmi podatników, system emerytalny niedługo przestanie istnieć - zniknie II filar i wrócimy na łaskę ZUS, wystarczy 1 ustawa. Już teraz mami sie nas zyskami na starość wprowadzając różne protezy - patrz IKZE.
      i.leń...

      Usuń
  2. Obywatele nie uświadamiają sobie jednej rzeczy, z której państwo robi Polaków w balona, a mianowicie dotrzymywanie umów. Pozwolę sobie zamieścić link do posta, w którym pokrótce opisuję całą sytuację http://mieszko-antoniak.blogspot.com/2012/02/co-wolno-wojewodzie-to-nie-tobie.html#links

    OdpowiedzUsuń
  3. Wydaje mie się logiczne, że 4 osoby mają w sumie większe potrzeby i więcej konsumują od 2 osób. Tym samym nie tylko częściej płacą podatki (przy każdym zakupie) ale również zaspokojonie ich różnych potrzeb wymaga większej ilości różnego rodzaju sprzętów i usług. Dzięki temu zyskuje branża produkcyjna i usługowa, a za ich pośrednictwem cała gospodarka. Jeżeli odwrócimy tą piramidę, będzie nas coraz mniej to na końcu okaże się, że nic już nie jest potrzebne bo nie nie będzie miał kto z tego korzystać.
    Co do propozycji żeby dzieci zrzucały się na starość rodziców to w tym momencie właśnie tak się dzieje (za pośrednictwem mocno dziurawewgo ZUSu) i zyskują na tym oczywiście osoby bezdzietne, które również są podlączone do tego systemu ale pracują na nich cudze dzieci. I to właśnie bezdzietni na zlikwidowaniu ZUS straciliby najwięcej. Dlatego, skoro likwidacja ZUS wydaje się z przyczyn politycznych niemożliwa - chociaż byłaby najlepszym pomysłem, brzmi chyba sensownie żeby osoby oszczędzające na posiadaniu potomstwa wrzucali do tego wora wiecej.
    Instytucje takie jak szkolnictwo (w dużej częsci z resztą prywatne) są pokrywane z innych podatków, nie z ZUS więc to trochę inny temat.
    Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  4. thank for you share, i learn much from you

    OdpowiedzUsuń
  5. większym problemem niż jest demografia , są uprzywilejowane zawody , gdzie na emeryturę ludzie odchodzą po 15- 20 , 30 latach. Pobierają emerytury o średnio licząc około 20 lat dłużej niż inni, a skąd na to pieniądze ? Oczywiście ze składek wplacanych , przez aktualnych płatników. Reformę należałoby zacząć od likwidacji wszystkich przywilejów emerytalnych . Przesunięcia na stanowiska bardziej adekwatne do wieku pracownika , to żaden problem. Wystarczy odpowiednio opracowany regulamin zakładu pracy, spółki, instytucji itp.

    OdpowiedzUsuń